Το άγχος (από το αρχαίο ρήμα “άγχω” = πνίγω, σφίγγω) αποτελεί στην πραγματικότητα, μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού μας κατά την αντίληψη μιας απειλής . Ο στόχος του είναι να προετοιμάσει το άτομο να “μείνει ακίνητο ή να αντιδράσει με πάλη ή φυγή” δηλαδή είτε να απομακρυνθεί από το γεγονός, είτε να πολεμήσει για να το αντιμετωπίσει .
Η αντίδραση αυτή, συνυφασμένη με την ανθρώπινη φύση, είναι το αποτέλεσμα ενός προσαρμοστικού μηχανισμού επιβίωσης που μας παρέχει την δυνατότητα να αποφύγουμε την απειλή αλλά και μέσω της εκμάθησης του εξαρτημένου φόβου να ξέρουμε πώς να αντιμετωπίζουμε παρόμοιες απειλές στο μέλλον.
Όταν όμως το άγχος και ο φόβος εμφανίζονται χωρίς να υπάρχει στην πραγματικότητα ερέθισμα , τότε συνιστούν μια αγχώδη διαταραχή.
Στις περιπτώσεις αυτές εμφανίζεται ένα ανεξέλεγκτο, διάχυτο άγχος , μια υπερβολική και αδικαιολόγητη εσωτερική ανησυχία με αυξομειούμενη ένταση μέσα στη μέρα , που δεν αντιστοιχεί στις αντικειμενικές καταστάσεις της ζωής. Νευρικότητα , εύκολη κόπωση, αδυναμία συγκέντρωσης και πονοκέφαλοι συνήθως συνυπάρχουν. Συχνά κακά προαισθήματα και σκέψεις κυριεύουν το μυαλό και κάποιες φορές ακόμη και ξαφνικά, κρίσεις πανικού όπου ο φόβος συνοδεύεται από πλειάδα άλλων συμπτωμάτων ( ταχυκαρδία, πόνο στο στήθος, αίσθημα πνιγμού, εφίδρωση, ζάλη….) πλήττουν το άτομο.
Μελέτες αποδεικνύουν ότι η μακροχρόνια ενεργοποίηση των συμπτωμάτων του άγχους συνδέεται με πολλαπλά προβλήματα υγείας όπως π.χ. η παχυσαρκία , οι καρδιακές παθήσεις , ο καρκίνος, το έλκος , ο διαβήτης , ο υπερθυρεοειδισμός , η κατάθλιψη και μια γενικότερη εξασθένιση του ανοσοποιητικού μας συστήματος που μας κάνει πιο ευάλωτους σε ιώσεις, λοιμώξεις , κόπωση….
Ευτυχώς στις μέρες μας υπάρχουν αρκετοί τρόποι φαρμακολογικοί και μη για να περιορίσουμε το υπέρμετρο άγχος και τις βλαβερές του συνέπειες και να ξαναπάρουμε την ζωή μας στα χέρια μας.